Ο μεγάλος χαμένος της υπόθεσης, ο Χαϊδαριώτικος λαός, αφού λόγω των εμμονών του Δημάρχου
που δεν φρόντισε να διαπραγματευτεί και να πάρει τουλάχιστον αντισταθμιστικά οφέλη (ώστε να βγουν κερδισμένοι οι Χαϊδαριώτες), αλλά προτίμησε ένα δαπανηρό δικαστικό αγώνα που στο τέλος... έχασε!
Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε αίτηση ακυρώσεως του Δήμου Χαϊδαρίου κατά την πώληση ακινήτου-τμήματος της μείζονος εκτάσεως των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.
Άνοιξε πλέον ο δρόμος για τη μεταβίβαση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον Γιώργο Προκοπίου καθώς η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας δημοσίευσε σήμερα τις υπ΄ αριθμ. 2375 και 2376/2022 αποφάσεις της. Με την 2375/2022 απόφαση το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε αίτηση ακυρώσεως του Δήμου Χαϊδαρίου κατά α) της από 4.6.2021 προκηρύξεως της ΕΤΑΔ ΑΕ για τη διενέργεια ανοικτού πλειοδοτικού διαγωνισμού με αντικείμενο την πώληση ακινήτου-τμήματος της μείζονος εκτάσεως των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον ν. Αττικής και β) της Α.Π. 9015/7.7.2021 αποφάσεως του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΤΑΔ περί ανακηρύξεως οριστικού πλειοδότη.
Ακολουθεί η σχετική δημοσίευση του ΣτΕ
ΣτΕ Ολομ. 2375/2022 και 2376/2022: Πώληση τμημάτων της εκτάσεως των ναυπηγείων Σκαραμαγκά από: (α) την ΕΤΑΔ ΑΕ και (β) τον ειδικό διαχειριστή ανώνυμης εταιρείας (άρθρο 68 επ. ν. 4307/2014). Ιδιωτικές διαφορές. Έλλειψη δικαιοδοσίας του ΣτΕ.02/12/2022
ΣτΕ Ολομ. 2375/2022 και 2376/2022Πρόεδρος: Δ. Σκαλτσούνης, Πρόεδρος ΣτΕΕισηγητής: Α. Γαλενιανού-Χαλκιαδάκη, Σύμβουλος Επικρατείας Πώληση τμημάτων της εκτάσεως των ναυπηγείων Σκαραμαγκά από: (α) την ΕΤΑΔ ΑΕ και (β) τον ειδικό διαχειριστή ανώνυμης εταιρείας (άρθρο 68 επ. ν. 4307/2014). Ιδιωτικές διαφορές. Έλλειψη δικαιοδοσίας του ΣτΕ. Με την 2375/2022 απόφαση το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε αίτηση ακυρώσεως του Δήμου Χαϊδαρίου κατά α) της από 4.6.2021 προκηρύξεως της ΕΤΑΔ ΑΕ για τη διενέργεια ανοικτού πλειοδοτικού διαγωνισμού με αντικείμενο την πώληση ακινήτου-τμήματος της μείζονος εκτάσεως των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον ν. Αττικής και β) της Α.Π. 9015/7.7.2021 αποφάσεως του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΤΑΔ περί ανακηρύξεως οριστικού πλειοδότη, αφού έκρινε, με μειοψηφία ενός μέλους, ότι στερείται δικαιοδοσίας για την εκδίκασή της. Σύμφωνα με την απόφαση, η διαχείριση της κτηματικής περιουσίας του Δημοσίου από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου και την ΕΤΑΔ ΑΕ, εφόσον αφορά αντικείμενα που δεν χαρακτηρίζονται ως πράγματα "εκτός συναλλαγής" (άρθρο 966 Α.Κ.) και δεν υπάγονται στη δημόσια κτήση, αποτελεί διαχείριση της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, είτε αυτή επιχειρείται από τον οικείο φορέα με την ιδιότητα αντιπροσώπου και πληρεξουσίου του Δημοσίου (άρθρο 5 παρ. 1 ν. 973/1979) είτε με ίδιο δικαίωμα κυριότητας που του έχει μεταβιβασθεί από το Δημόσιο, εφόσον πρόκειται αποκλειστικώς για αντικείμενα της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου (άρθρο 196 παρ. 4 ν. 4389/2016)∙ οι δε επιχειρούμενες εντός των προεκτεθέντων ορίων πράξεις των ως άνω εταιρειών εντάσσονται στον χώρο του ιδιωτικού δικαίου και από αυτές γεννώνται ιδιωτικές διαφορές, οι οποίες υπάγονται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων. Στη συγκεκριμένη υπόθεση: ι) το περιλαμβανόμενο στο μεταβιβαζόμενο ακίνητο τμήμα παλαιού αιγιαλού περίπου 216 στρεμμάτων, το οποίο είχε χαρακτηρισθεί ως “παλαιός αιγιαλός” με νομαρχιακή απόφαση του έτους 1994 και περιήλθε στην κυριότητα της ΕΤΑΔ ως τμήμα της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου (άρθρα 2 παρ. 5 ν. 2971/2001, 196 παρ. 4 ν. 4389/2016), κρίθηκε ότι δεν καταλαμβάνεται από τη μεταγενέστερη νομοθετική τροποποίηση του χαρακτήρα του παλαιού αιγιαλού και τον χαρακτηρισμό του ως κοινοχρήστου (άρθρο 24 ν. 4607/2019). Και τούτο, διότι από τη νέα ρύθμιση καταλαμβάνονται αποκλειστικώς "παλαιοί αιγιαλοί", οι οποίοι προκύπτουν από καθορισμούς ή επανακαθορισμούς της ζώνης του αιγιαλού που επιχειρούνται μετά τη θέση της σε ισχύ (από 24.4.2019 και εφεξής). ιι) Το υπόλοιπο δε τμήμα του μεταβιβαζομένου ακινήτου, 116 περίπου στρεμμάτων, περιήλθε στην κυριότητα της ΕΤΑΔ μετά από σύμβαση ανταλλαγής με ανώνυμη εταιρεία και ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου.Περαιτέρω, το Δικαστήριο απέρριψε αιτιάσεις σχετικά με την παραχώρηση της αποκλειστικής χρήσεως του (νέου) αιγιαλού στον μελλοντικό κύριο της υπό μεταβίβαση εκτάσεως για 49 έτη, σύμφωνα με το -μνημονευόμενο στην προκήρυξη- άρθρο 8 παρ. 1 του ν. 4664/2020, ως ερειδόμενους επί της εσφαλμένης προϋποθέσεως ότι με τις προσβαλλόμενες πράξεις παραχωρείται η αποκλειστική χρήση του αιγιαλού αυτού. Και τούτο, διότι: α) στην ανωτέρω διάταξη προβλέπεται η δυνατότητα συνάψεως συμβάσεως αποκλειστικής χρήσεως αιγιαλού έμπροσθεν των εγκαταστάσεων του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά και θαλασσίου χώρου, μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του λειτουργούντος νομίμως ναυπηγείου, αντί ανταλλάγματος, ήδη καθορισθέντος με την 120726 ΕΞ 2020/22.10.2020 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, κατόπιν αιτήματος του λειτουργούντος νομίμως ναυπηγείο προς την Κτηματική Υπηρεσία Πειραιά Νήσων Δυτικής Αττικής (άρθρο 1 εδάφιο τρίτο της ως άνω αποφάσεως), β) επομένως, η προβολή αιτιάσεων κατά της ως άνω παραχωρήσεως είναι δυνατή μόνο κατά της πράξεως της Κτηματικής Υπηρεσίας περί αποδοχής σχετικού αιτήματος, όχι δε κατά πράξεων της ΕΤΑΔ, στην οποία δεν παρέχεται αρμοδιότητα για παραχώρηση δικαιώματος αποκλειστικής χρήσεως αιγιαλού, γ) συνεπώς, η σύνθετη διαδικασία του ένδικου διαγωνισμού ολοκληρώνεται με την εκπλήρωση των υποχρεώσεων των μερών που απορρέουν από αυτήν (μεταβίβαση του ακινήτου, αποπληρωμή του τιμήματος), δεν έχει δε άμεσο νομικό δεσμό με τη διαδικασία παραχωρήσεως του δικαιώματος της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 4664/2020.
Εξάλλου, με την 2376/2022 απόφαση του Δικαστηρίου απορρίφθηκε αίτηση ακυρώσεως του αυτού Δήμου κατά α) της από 3.6.2021 προσκλήσεως του ειδικού διαχειριστή ανώνυμης εταιρείας, η οποία έχει υπαχθεί στη διαδικασία ειδικής διαχειρίσεως των άρθρων 68 επ. του ν. 4307/2014, για τη διενέργεια πλειοδοτικού διαγωνισμού, με αντικείμενο την εκποίηση ενιαίου λειτουργικού συνόλου περιουσιακών στοιχείων της, αποτελούμενου από οικόπεδο με βιοτεχνικές – βιομηχανικές εγκαταστάσεις β) της από 7.7.2021 εκθέσεως του ίδιου ειδικού διαχειριστή περί περατώσεως του διαγωνισμού και ανακηρύξεως πλειοδότη, αφού κρίθηκε ότι το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας για την εκδίκασή της, δεδομένου ότι πρόκειται περί ιδιωτικής διαφοράς. Τούτο, διότι η σύμβαση πωλήσεως και μεταβιβάσεως στοιχείων του ενεργητικού υπό ειδική διαχείριση επιχειρήσεως, η οποία καταρτίζεται μεταξύ του ειδικού διαχειριστή, ως ασκούντος τη διοίκηση και διαχείριση ιδιωτικής επιχειρήσεως που έχει πτωχευτική ικανότητα, και του υπερθεματιστή στον διενεργηθέντα πλειοδοτικό διαγωνισμό, είναι σύμβαση του ιδιωτικού δικαίου, η δε διαδικασία του πλειοδοτικού διαγωνισμού (ως εν προκειμένω) που κατατείνει στη σύναψη της συμβάσεως αυτής, εντάσσεται και αυτή εξ ολοκλήρου στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου, με συνέπεια οι αναφυόμενες καθ’ όλη τη διάρκεια της διεξαγωγής του (από την προκήρυξη έως την κατάρτιση της συμβάσεως) διαφορές να είναι ιδιωτικές και να υπάγονται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων.
