Ο κος. Μίχος στην τελευταία συνεδρίαση του Δ.Σ (30/1/2020), κάνοντας λόγο απρόκλητα και ξεκάρφωτα για μια μελλοντική δίκη που με … αφορά

(για καταβολή επιδόματος σε υπάλληλο...) με «προειδοποίησε» να μη χαμογελώ, γιατί θα ακολουθήσουν σε βάρος μου και άλλα κατηγορητήρια…

Ομολογώ, ότι μπορεί η «πληροφόρηση» ή «η μαντική τέχνη» του κ. Μίχου να γίνεται ολοένα και «πιο ενδιαφέρουσα» αλλά δεν επιθυμώ να τη σχολιάσω, εφόσον άλλα είναι τα σοβαρά προβλήματα της πόλης μας και όχι βέβαια ο απαξιωτικός και απειλητικός τρόπος, που χρησιμοποιεί και σε μένα προσωπικά αλλά και σε άλλους δημοτικούς συμβούλους όποτε αισθανθεί εκτεθειμένος με τα καμώματά του… Στην παρούσα περίσταση πιστεύω πως είναι προτιμότερο, για την πληροφόρηση των συμπολιτών μας και την αποκατάσταση των πραγμάτων, να σχολιάσω την τακτική της σπέκουλας που χρησιμοποίησε ο κ. Μίχος (για να με πλήξει…) σχετικά με την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου στην οδό Προβελεγγίου (ΟΤ 421) και για την παρόμοια υπόθεση του χώρου στην οδό Μαντινείας (ΟΤ 497).

Ο κ. Μίχος γνωρίζει καλά, ότι και στις δυο περιπτώσεις πρόκειται για εκκρεμούσες, παράτυπες και υπερβολικές δεσμεύσεις ιδιοκτησιών, διότι ξεπερνούσαν τα όρια που βάζει ο νόμος σε ανάλογες περιπτώσεις, λ.χ. ο νόμος ορίζει ότι η πάροδος 15 χρόνων από την πρώτη δέσμευση χώρου δίνει το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να ζητήσει την τροποποίηση του σχεδίου για να τον αξιοποιήσει. Αυτό ισχύει σύμφωνα με το νόμο κι επομένως είναι σαφές ότι χρειάζονται πολλά χρήματα για την απόκτηση των χώρων… Προ αυτής της πραγματικότητας βρέθηκε το ΔΣ. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Τα πέρα από αυτό είναι μια κακοφορμισμένη σπέκουλα και καλά θα κάνετε κ. Μίχο να την αφήσετε στην άκρη παρόλο που στο δημόσιο λόγο σας ταιριάζει.. Σας θυμίζω, ότι ο χώρος της Προβελεγγίου ήταν δεσμευμένος από το 1993 (ΦΕΚ 585 Δ) ο δε χώρος της Μαντινείας, από το 1991 (ΦΕΚ 594 Δ).

Αν δεν με απατά η μνήμη μου ο κ. Μίχος, που ήταν δήμαρχος για μεγάλο διάστημα, μπορούσε άνετα να τα απαλλοτριώσει… (τότε δηλαδή που έρρεε το χρήμα, πριν την κρίση…). Γιατί λοιπόν δεν το έκανε επί της δημαρχίας του και σήμερα ζητάει και τα ρέστα (…) και μάλιστα τη στιγμή που φεύγοντας φόρτωσε με τόσα χρέη το δήμο; Γιατί λοιπόν θα έπρεπε οι συμπολίτες μας να επιβαρυνθούν με την απόκτηση και αυτών των χώρων (πέρα από αυτούς που έχουμε) και όχι για την κάλυψη περισσότερο αναγκαίων ελλείψεων σε καιρούς δύσκολους και «οργισμένους» από κάθε άποψη; Διότι, στην ουσία αυτό ήταν το κύριο ζήτημα. Αυτή είναι η απλή αλήθεια και καλά θα κάνατε κ. Μίχο απέναντι στα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα να μη σφυρίζετε αδιάφορα προσπαθώντας να ψαρέψετε σε θολά νερά (…) και το ακόμα καλύτερο και λυτρωτικό θα ήταν να πάψετε να ζείτε στον κόσμο σας. Γιατί με αυτά που κάνετε δείχνετε ότι η χλεύη, η διαστροφή της αλήθειας και η απαξίωση του άλλου είναι το μόνο δείγμα γραφής που διαθέτετε. Σας τo ‘χω ξαναπεί δημόσια, ζούμε σε διαφορετικούς κόσμους δεν είναι ανάγκη να μας το θυμίζετε.

Γιώργος Π. Καπλάνης